इन्द्रेणीजस्तै आखिर हराउन के बेर
गजल
निको नहोला घाऊ छुनु हुन्न हजुर।
दु:ख पर्यो भन्दैमा रुनु हुन्न हजुर।
भएपनि अपवाद दुनियाँको नजरमा,
जमानाजस्तो कहिलै हुनु हुन्न हजुर।
जे भो राम्रै भो,जे होला राम्रै होला,
कालोमैलो चाँदनीको धुनु हुन्न हजुर।
मधुरोमधुरो छ धुन अफ्नै मनभित्रको,
गीत गजल अरुको सुन्नु हुन्न हजुर।
इन्द्रेणीजस्तै आखिर हराउन के बेर,
सप्तरङ्गी सपनाहरु बुन्नु हुन्न हजुर।
हुन सक्छ मन्द बिस बोट भरिभरी,
नयाँनयाँ फुल-पात चुम्नु हुन्न हजुर।
निको नहोला घाऊ छुनु हुन्न हजुर।
दु:ख पर्यो भन्दैमा रुनु हुन्न हजुर।
Thursday, September 18, 2008
आज लाग्छ तिम्रो नजर छ बेग्लै..........
गजल
नौलो हेराइको असर छ बेग्लै।
आज लाग्छ तिम्रो नजर छ बेग्लै।
गाउँबस्तीमा अँध्यारो नै अँध्यारो,
झिलिमिली पनि शहर छ बेग्लै।
छुट्यो नाता छाल र किनारको,
चुपचाप एक्लै लहर छ बेग्लै।
साउन भदौमै सुकेपछि खहरे,
परपर सम्म बगर छ बेग्लै।
बिरानो-बिरानो गल्ली चोक-चोक,
तिम्रो बारेमा खबर छ बेग्लै।
नौलो हेराइको असर छ बेग्लै।
आज लाग्छ तिम्रो नजर छ बेग्लै।
Tuesday, September 16, 2008
लाग्यो आफ्नै गजलको धुन हरायो................
फुलमा भवँराको भुनभुन हरायो
गजल
आज फेरी आकाशको जुन हरायो।
लाग्यो आफ्नै गजलको धुन हरायो।
हुँदैन कि मायामा हिसाब बराबरी,
कलियुग हो आखिर गुन हरायो।
जहाँ पनि मिल्छ पित्तल मिसिएको,
अकबरी त्यो जातको सुन हरायो।
बगैँचाभरी बोटबोट थुँगाथुँगा रित्तै,
फुलमा भवँराको भुनभुन हरायो।
जताततै छ अचेल खोजी मन्छेकै,
माया हो कि मन खै कुन हरायो।
आज फेरी आकाशको जुन हरायो।
लाग्यो आफ्नै गजलको धुन हरायो।
गजल
आज फेरी आकाशको जुन हरायो।
लाग्यो आफ्नै गजलको धुन हरायो।
हुँदैन कि मायामा हिसाब बराबरी,
कलियुग हो आखिर गुन हरायो।
जहाँ पनि मिल्छ पित्तल मिसिएको,
अकबरी त्यो जातको सुन हरायो।
बगैँचाभरी बोटबोट थुँगाथुँगा रित्तै,
फुलमा भवँराको भुनभुन हरायो।
जताततै छ अचेल खोजी मन्छेकै,
माया हो कि मन खै कुन हरायो।
आज फेरी आकाशको जुन हरायो।
लाग्यो आफ्नै गजलको धुन हरायो।
असर छ बेग्लै...........
Friday, September 12, 2008
सँगसङ्गै दु:ख पन्छाउथ्योउँ हामी..............
सोरठी मारुनी घन्काउथ्योउँ हामी
गजल
सँगसङ्गै दु:ख पन्छाउथ्योउँ हामी।
घरीघरी आँखा सन्काउथ्योउँ हामी।
चोखो साइनोमा दुनियाँको नजर,
बेलाबेला आसुँ मन्छाउथ्योउँ हामी।
बज्थे सारङ्गी, बाँसुरी, र मादलु।
सोरठी मारुनी घन्काउथ्योउँ हामी।
लम्ब्याउँदा धेरैधेरै चुँडिन के बेर?
थोरैथोरै मात्र तन्काउथ्योउँ हामी।
नयाँ भएपनि खिया लाग्ने डर सधैँ,
दिनदिनै माया चम्काउथोउँ हामी।
सितलुमा सितलु जलन पिरतीको,
सधैसधैं राँको दन्काउथ्योउँ हामी।
सँगसङ्गै दु:ख पन्छाउथ्योउँ हामी।
घरीघरी आँखा सन्कौथ्योउँ हामी।
गजल
सँगसङ्गै दु:ख पन्छाउथ्योउँ हामी।
घरीघरी आँखा सन्काउथ्योउँ हामी।
चोखो साइनोमा दुनियाँको नजर,
बेलाबेला आसुँ मन्छाउथ्योउँ हामी।
बज्थे सारङ्गी, बाँसुरी, र मादलु।
सोरठी मारुनी घन्काउथ्योउँ हामी।
लम्ब्याउँदा धेरैधेरै चुँडिन के बेर?
थोरैथोरै मात्र तन्काउथ्योउँ हामी।
नयाँ भएपनि खिया लाग्ने डर सधैँ,
दिनदिनै माया चम्काउथोउँ हामी।
सितलुमा सितलु जलन पिरतीको,
सधैसधैं राँको दन्काउथ्योउँ हामी।
सँगसङ्गै दु:ख पन्छाउथ्योउँ हामी।
घरीघरी आँखा सन्कौथ्योउँ हामी।
उर्लिआऊने छालको हुन्न रहेछ भर...........
गजल
उर्लिआऊने छालको हुन्न रहेछ भर।
बगाइलाने सधैं- सधैं हुदोरैहेछ डर।
बनाउँदै गयोजति सपनाजस्तै सुन्दर,
हावाझोँका उडाइलान्छ बालुवाको घर।
होला रहर कति किनारमै रमाउने,
फर्किजानुपर्ने आखिर छाललाई पर।
सोचेजस्तो हुन्न जिन्दगानीमा आखिर,
कहिले उठ्नुपर्ने कहिले झुक्नुपर्ने कर।
उर्लिआऊने छालको हुन्न रहेछ भर।
बगाइलाने सधैं सधैं हुदोरैहेछ डर।
Tuesday, September 9, 2008
सिउँडी भने हुन्छ गुलाफ भने हुन्छ...............
गजल
असल भने हुन्छ खराब भने हुन्छ।
अंम्रिृत भने हुन्छ सराब भने हुन्छ।
आज एुऊटा हुन्छ भोली अर्कै हुन्छ,
मुहार भने हुन्छ नकाब भने हुन्छ।
मौनता नै आज प्रतिक्रिया तिमीलाई!
जिज्ञासा भने हुन्छ जवाफ भने हुन्छ।
जसले जान्छ बिर्सी याद गर्नु उसैको,
रहर भने हुन्छ दबाब भने हुन्छ।
खस्दैन आसुँ तर परेली छ् भरिभरी,
प्रसस्त भने हुन्छ अभाव भने हुन्छ।
जेसुकै भन आखिर ज्योतिपुण्ज खुसी,
सिउँडी भने हुन्छ गुलाफ भने हुन्छ।
असल भने हुन्छ खराब भने हुन्छ।
अंम्रिृत भने हुन्छ सराब भने हुन्छ।
Monday, September 8, 2008
सोचेजस्तो कहाँ बन्छ र फुलमाला जिन्दगीको............
गजल
परेलीभरि आसुँ जति सुकाएको भन्छन् मलाई।
हाँस्दा पनि दु:खभित्रै लुकाएको भन्छन् मलाई।
कस्ले जित्न सक्छ बाजी लडेर एक्लै दुनियाँमा?
हारेर नै होला नजर झुकाएको भन्छन् मलाई।
सोचेजस्तो कहाँ बन्छ र फुलमाला जिन्दगीको?
गाँठोपारी पटक पटक फुकाएको भन्छन् मलाई।
कस्ले सक्छ रुवाऊन यहाँ मनै बलियोभएपछि,
जानी जानी चित्त आँफै दु:खाएको भन्छन् मलाई।
हुँदा आकासमा ज्योतिपुण्ज टाढा धेरै जुनरानी,
हिसाब बराबरि आखिर चुकाएको भन्छन् मलाई।
परेलीभरि आसुँ जति सुकाएको भन्छन् मलाई।
हाँस्दा पनि दु:खभित्रै लुकाएको भन्छन् मलाई।
Subscribe to:
Posts (Atom)