Friday, September 12, 2008

सँगसङ्गै दु:ख पन्छाउथ्योउँ हामी..............

सोरठी मारुनी घन्काउथ्योउँ हामी

गजल
सँगसङ्गै दु:ख पन्छाउथ्योउँ हामी।
घरीघरी आँखा सन्काउथ्योउँ हामी।

चोखो साइनोमा दुनियाँको नजर,
बेलाबेला आसुँ मन्छाउथ्योउँ हामी।

बज्थे सारङ्गी, बाँसुरी, र मादलु।
सोरठी मारुनी घन्काउथ्योउँ हामी।

लम्ब्याउँदा धेरैधेरै चुँडिन के बेर?
थोरैथोरै मात्र तन्काउथ्योउँ हामी।

नयाँ भएपनि खिया लाग्ने डर सधैँ,
दिनदिनै माया चम्काउथोउँ हामी।

सितलुमा सितलु जलन पिरतीको,
सधैसधैं राँको दन्काउथ्योउँ हामी।

सँगसङ्गै दु:ख पन्छाउथ्योउँ हामी।
घरीघरी आँखा सन्कौथ्योउँ हामी।

1 comment:

theseema said...

तिम्रो गजल दामी लाग्यो
प्रयास जारी राख